wordify
bokmålsordboka
kvekke
VERB
Jamfør norrønt preteritum hvakk
Fare sammen; støkke, skvette
Det kvakk i meg
Han kvekker til
Hun kvakk da det banket på døra
kvekke
VERB
Få til å kvekke skremme
Han kvekte meg
kvekke
VERB
Lydord
Særlig om frosk eller and: gi fra seg en serie enstonige lyder; jamfør kvekk
Froskene kvekker nede ved tjernet
Om person: snakke med støtvis og enstonig stemme
Jo da, kvekket bestefaren
kvekken
ADJEKTIV
Som lett kvekke skvetten
Han er blitt så kvekken
nynorskordboka
kvekke
VERB
Jamfør norrønt hvakk preteritum
Fare saman; støkke, skvette
Det kvakk i han
Ho kvekk til
Vi kvakk av det høge smellet
kvekke
VERB
Lydord
Særleg om frosk eller and: gje frå seg ein serie einstonige lydar; jamfør kvekk
Froskane kvekkar nede ved tjernet
Om person: tale med støytvis og einstonig røyst
Jau da, kvekka bestemora
kvekkje, kvekke
VERB
Få til å kvekke skremme
Dei kvekte opp fuglane
kvekken
ADJEKTIV
Som lett kvekke skvetten
Ikkje vere kvekken