wordify
bokmålsordboka
kvalme
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som kvalm
Ubehagsfølelse (som) når en må kaste opp
Få en omgangssyke med kvalme og oppkast
kvalmende
ADJEKTIV
Som gjør en kvalm
En motbydelig, kvalmende lukt
Få en kvalmende følelse
Kvalmende skryt
kvalm
ADJEKTIV
Av kvalm
Som kjenner kvalme
Bli kvalm og kaste opp
Jeg blir kvalm av det skrytet hans
Som frambringer kvalme eller ulyst
En kvalm drikk
Kvalm røyklukt
Den kvalme følelsen av urettferdighet
Brukt som adverb
Det smaker kvalmt
Om luft: tykk og kvelende; lummer og trykkende
Kvalm og innestengt luft
nynorskordboka
kvalme
SUBSTANTIV
Same opphav som kvalm
Det å kjenne seg uvel (som) når ein må kaste opp
Hovudverk og kvalme
kvalm
ADJEKTIV
Av kvalm
Som kjenner kvalme
Bli kvalm og spy
Tala er til å bli kvalm av
Som fører til kvalme eller ulyst
Ein kvalm drikk
Den kvalme røyklukta
Ei kvalm kjensle av urettvise
Brukt som adverb
Det smaker kvalmt
Om luft: tjukk og kvelande; lummer og trykkjande
Kvalm og innestengd luft