wordify
bokmålsordboka
kredit
SUBSTANTIV
Fra latin av credere ‘betro’
Høyre side av en konto der tilgodesummer føres, tilgodehavende; motsatt debet
kreditiv
SUBSTANTIV
fullmakt, fullmaktsbrev; jamfør akkreditiv
kreditnota
SUBSTANTIV
Bevis fra et firma på at en kunde har et visst beløp til gode
kreditor
SUBSTANTIV
Person, firma som har penger til gode, fordringshaver
nynorskordboka
kredit
SUBSTANTIV
Frå latin credere ‘fortru, tru til’
Side, kolonne i rekneskap der innbetalte summar eller tilgodesummar blir førte; motsett debet
kreditiv
SUBSTANTIV
akkreditiv
kreditnota
SUBSTANTIV
Fråsegn frå eit firma om at ein kunde har ein viss sum til gode
kreditor
SUBSTANTIV
Person, firma som har pengar til gode; kravshavar; motsett debitor