wordify
bokmålsordboka
konveks
ADJEKTIV
Fra latin egentlig ‘bøyd sammen (i endene)'
Utbuet, krummet utover; motsatt konkav
konveksitet
SUBSTANTIV
Det å være konveks
konveksjon
SUBSTANTIV
Fra latin av convehere ‘føre sammen’
Forflytning av for eksempel stoff, varme, energi, elektrisitet ved strømning
konveks vinkel
Vinkel større enn 180°; Se: vinkel
nynorskordboka
konveks
ADJEKTIV
Latin ‘kvelvd’
Bogen, krumma utover; kuven; motsett konkav
Ei konveks linse (konvekslinse)
konveksitet
SUBSTANTIV
Det å vere konveks
konveksjon
SUBSTANTIV
Frå latin av ‘føre saman’
Varmeoverføring ved strøyming, til skilnad frå strålevarme
konvekslinse
SUBSTANTIV
Av konveks
samlelinse