wordify
bokmålsordboka
konfirmere
VERB
Av latin confirmare ‘bekrefte’
Om prest: holde konfirmasjon
Det var samme presten som både døpte og konfirmerte meg
I passiv: få bekreftet sin dåpspakt i en kirkelig seremoni eller gjennomgå en lignende ikke-kirkelig seremoni som overgang til voksenlivet
Han skal konfirmeres til våren
Konfirmere seg
Bekrefte sin dåpspakt i en kirkelig seremoni eller gjennomgå en lignende ikke-kirkelig seremoni som overgang til voksenlivet
I jus: stadfeste en lov, forskrift eller lignende
konfirmere seg
Bekrefte sin dåpspakt i en kirkelig seremoni eller gjennomgå en lignende ikke-kirkelig seremoni som overgang til voksenlivet; Se: konfirmere
nynorskordboka
konfirmere
VERB
Av latin confirmare ‘stadfeste’
Om prest: halde konfirmasjon
Det var same presten som både døypte og konfirmerte meg
I passiv: få stadfesta dåpspakt si i ein kyrkjeleg seremoni eller gå gjennom ein liknande ikkje-kyrkjeleg seremoni som overgang til vaksenlivet
Eg skal konfirmerast til våren
Konfirmere seg
Stadfeste dåpspakt si i ein kyrkjeleg seremoni eller gå gjennom ein liknande ikkje-kyrkjeleg seremoni som overgang til vaksenlivet
I jus: stadfeste ei lov, føresegn eller liknande
Konfirmere eit testament
konfirmere seg
Stadfeste dåpspakt si i ein kyrkjeleg seremoni eller gå gjennom ein liknande ikkje-kyrkjeleg seremoni som overgang til vaksenlivet; Sjå: konfirmere