bokmålsordboka
kompetent
ADJEKTIV
Gjennom fransk, fra latin av competere ‘treffe sammen, svare til’
Tilstrekkelig dyktig, kvalifisert
Jeg er ikke kompetent til å uttale meg om saken
Bli kjent kompetent til en stilling
nynorskordboka
kompetent
ADJEKTIV
Frå fransk av, latin presens partisipp av competere ‘treffe saman’
Kvalifisert; dyktig; før
Skaffe ein kompetent person
Som har rett til å gjere noko i kraft av stillinga si