wordify
bokmålsordboka
knusende
ADJEKTIV
Som knuse; tilintetgjørende
Vinne en knusende seier
Han fikk en knusende dom
Ta kritikken med knusende ro
Brukt som forsterkende adverb: svært, veldig
Være knusende overlegen
knuse
VERB
Jf norr. knosa ‘slå, klemme, knuse’ og knúska ‘denge’
Slå eller klemme fast masse i stykker
Knuse et glass
Knuse stein til singel
ødelegge, slå ned; jf knusende
Knuse et opprør
Være knust av sorg
Bli knust
Det spruter stein på frontruta og vinduet knuser
nynorskordboka
knusande
ADJEKTIV
Av knuse
Som knuse; øydeleggjande
Eit knusande nederlag
Få ein knusande dom
Brukt som forsterkande adverb: svært, veldig
Vere knusanse overlegen
knuse
VERB
Jf norr. knosa ‘slå, klemme, knuse’ og knúska ‘dengje’
Slå eller klemme fast masse til mindre delar
Bli knust under noko
Knuse eit glas
øydeleggje, slå ned; jf knusande
Knuse eit opprør
Vere knust av sorg
Eg skal knuse deg!
Bli knust
Han kasta stein på vindauget, så glaset knuste