wordify
bokmålsordboka
knote
VERB
Beslektet med knette
Blande elementer fra skriftspråk, et annet språk eller andre dialekter inn i eget talemål
Knote på engelsk
Stadig flere unge knoter
Plundre, streve
Noen knoter fælt når de skal parkere
knoter
SUBSTANTIV
Person som har lett for å knote
knotete, knotet
ADJEKTIV
Om talemål: preget av knot
Knotete norske dialekter
Brukt som adverb:
Snakke langsomt og knotete
Plundrete, vanskelig
En knotete ordning
nynorskordboka
knote
VERB
Smh med knette
Blande element frå skriftspråk, eit anna språk eller andre dialektar inn i eige talemål
Han knotar ikkje på bokmål
Vi ser ikkje ned på folk som knotar
Plundre, streve
Ho knota med låsen
knotemål
SUBSTANTIV
knotespråk
SUBSTANTIV
knotete
ADJEKTIV
Om talemål: prega av knot
Spørje på knotete engelsk
Plundete, vanskeleg
Eit ekstremt knotete tastatur