wordify
bokmålsordboka
knas
SUBSTANTIV
Av knase
Det å knase; knasende lyd
De hørte et høyt knas
I knas
I stykker
Koppen gikk i knas
Drømmen gikk i knas
I tusen knas
I svært mange små stykker
Glasset deiser i gulvet og går i tusen knas
Plata gikk i bakken og endte i tusen knas
knas
ADJEKTIV
Grei, kjekk, morsom
Ridning er knas
knask
SUBSTANTIV
Av knaske
Godter som kan knaskes
Knask eller knep
Utrop brukt på halloween: godteri eller narrestreker
Barn ringer på dørklokker og gir folk valget: knask eller knep
knast
SUBSTANTIV
Beslektet med knott
Knute, fortykkelse, særlig i tre
knott
Lydstyrken reguleres med knasten til venstre
nynorskordboka
knas
SUBSTANTIV
Av knase
Det å knase; knasande lyd
Vasen gjekk i golvet med eit knas
I knas
I stykke
Kruset fauk i golvet og gjekk i knas
Draumen gjekk i knas
I tusen knas
I svært mange små stykke
Glaset datt i golvet og gjekk i tusen knas
knas
ADJEKTIV
Grom, kjekk, morosam
Det tv-programmet er så knast
knask
SUBSTANTIV
Av knaske
Godter som kan knaskast
Knask eller knep
Utrop brukt på halloween: godteri eller narrestrekar
Ungane ringjer på dører og spør: knask eller knep?
knasthol, knasthòl
SUBSTANTIV
kvisthol