wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
klinke
SUBSTANTIV
Se bøying
Lavtysk
Om eldre forhold: lukkeinnretning på dør, port eller lignende
dørhåndtak
klinke
VERB
Se bøying
Fra lavtysk
Hamre ut enden på nagle eller bolt som er slått gjennom noe, så den sitter fast
Klinke sammen jernplater
Klinke fast noe
Slå, støte hardt
De klinket hodene sammen så det sang
Slå i stykker
klinke
VERB
Se bøying
Beslektet med
klinge
Slå glass (lett) sammen under skåling
De klinket og drakk
Klinke med en
Spille med klinkekuler
klinkegg
SUBSTANTIV
Se bøying
Av klinke
Egg med brist i skallet
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
klinke
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Metallnagle til å klinke med
klinke
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Lågtysk
Stenge for dør, port eller;
dørhandtak
Ta i klinka
klinke
VERB
Sjå bøying
Frå lågtysk i tyding 3 og 4 samanheng med II klinge
Hamre hovud på ein metallnagle som går gjennom to (metall)stykke slik at hovudet held dei saman
Slå hardt; slå sund
Klinke til nokon
Støyte glasa saman når ein skåler
Spele klink
klinkegg
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Egg med brest i skalet
Lukk