bokmålsordboka
kite
SUBSTANTIV
Fra engelsk
drake brukt som seil i sporten drage
Bruke små kiter i sterk vind
kite
VERB
Fra eng.
Drive med sporten kiting
Kite på snø
kiter
SUBSTANTIV
Fra eng.
Person som driver med kiting
nynorskordboka
kite
SUBSTANTIV
Frå engelsk
drake brukt som segl i sporten kiting
Bruke større kitar
kite
VERB
kite
VERB
Frå eng.
Drive med sporten kiting
Ein treng ikkje kite berre om vinteren