wordify
bokmålsordboka
kaks
SUBSTANTIV
Av i dialekter kakse ‘hakke’
borkaks
kakse
SUBSTANTIV
Trolig av kagge
storkar, storbonde
De lever som kakser
kakstryke
VERB
Av kak
Om eldre forhold: som straff piske en forbryter som er bundet til en påle
nynorskordboka
kakse
SUBSTANTIV
Truleg av kagg med endinga kagge
storkar, storbonde
Bondekakse
Storkakse
kakstryking
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: straff der den dømde er bunden til ein kak og blir kakstroken
kakse
VERB
Av kakke
Særleg om roing: kafse, bakse
Kakse og ro
kakstryke
VERB
Piske ein som står bunden til ein kak