bokmålsordboka
hurr
SUBSTANTIV
Norrønt hurr
Hurrende lyd, surr(elyd)
hurra
SUBSTANTIV
Av hurra
Hurraene runget
Rope et tre ganger tre hurra
hurragutt
SUBSTANTIV
Munter, lettlivet kar som gjerne er med på fest og moro
hurrarop
SUBSTANTIV
Det å rope hurra
Hurraropene runget
nynorskordboka
hurr
SUBSTANTIV
Norrønt hurr
Surr(elyd)
Det gjekk med hurr og snurr (med skjenn og bråk)
hurra
SUBSTANTIV
Av hurra
Jubilanten vart møtt med eit trefaldig hurra
hurragut
SUBSTANTIV
Munter, eventyrlysten kar som gjerne er med på fest og moro
hurrarop
SUBSTANTIV
Det å rope hurra
Dei høyrde hurrarop og hornmusikk nede frå vegen