Norrønt hann, akkusativ hann, dativ honum, genitiv hans
Brukt om person eller annan skapning av hankjønn (1) og om ting eller omgrep med namn av hankjønn (2) når desse er (rekna for) eller blir kjende i samanhengen:
Far min sa at han skulle gjere det
Der kjem Ola, han spring
Eg spurde han kva han eigenleg meinte
Fanden har hestehov, og han haltar
Ormen freste høgt, men han hogg ikkje
Båten rulla, men han kantra ikkje
Brukt etter ei setning for å ta opp att og utheve subjektet:
Guten var snill, han
Med eit etterfølgjande ledd som avgrensar innhaldet av pronomenet:
Han var småbrukar, faren
Brukt rett etter eit trykksterkt substantiv for å ta opp att dette:
Kofferten, han kan du ta
Brukt føre mannsnamn:
Han Per
Han far
I genitiv:
Den hatten er hans
Kona hans Gunnar
Brukt som peikande pronomen:
Han med den blå genseren
Han er det!
Brukt med tyding nær det ubundne pronomenet ein:
Han må nok passe seg i dag det er så glatt
Brukt med same tyding som det om luft- og vêrtilhøve:
Han regnar, er kald, blæs
I uttrykk:
Vere tidleg på han (vere tidleg oppe)
Vere på han
Vere full
hand
SUBSTANTIV
Norr. hǫnd
Kroppsdel ytst på arm, med fingrar som mellom anna kan gripe og halde
Store hender
Vaske hendene
Bruke begge hendene
Arbeide med hendene
Ha hendene på ryggen
Stå på hendene
Klappe i hendene
Vri hendene
Spå i handa
Brukt i uttrykk for helsing, semje eller liknande
Takke i handa
Ta nokon i handa
Brukt i uttrykk for arbeid, verksemd, medverknad eller liknande
Ikkje lyfte ei hand for å hjelpe
Ikkje ta si hand i nokon ting
Arbeidet er ferdig frå mi hand
Brukt i uttrykk for eige, forvaring, makt, mynde, vern eller liknande
Ha mykje pengar mellom hendene
Samle makta på få hender
Vere i trygge hender
Leggje noko i Guds hender
Side, kant, plassering i høve til ein person
Huset ligg ved vegen på venstre handa
Sitje ved Guds høgre hand
Samling av kort som kvar av spelarane har fått tildelt i kortspel