wordify
bokmålsordboka
grynte
VERB
Trolig lydord
Om visse dyr, særlig gris: gi fra seg korte strupelyder uten å åpne munnen
Grisen grynter
Om person: gi fra seg uartikulerte lyder for å uttrykke misnøye
Han bare gryntet til svar
grynteokse
SUBSTANTIV
jakokse
gryne
VERB
Av gryn
Male til gryn
Gryne seg
Bli grynete
Gni kjøttdeigen ut med en gaffel til den gryner seg
nynorskordboka
grynte
VERB
Truleg lydord
Om visse dyr, særleg gris: gje frå seg ein kort strupelyd utan å opne munnen
Grisen gryntar
Om person: gje frå seg uartikulerte lydar for å uttrykkje misnøye
Ho berre grynta til svar
grynteokse
SUBSTANTIV
jakokse
grynne
VERB
Norrønt grynna
Nå botnen eller grunnen
Båten grynner
Det er så vidt eg grynner
Gå tungt i noko som rekk oppetter beina; vasse, va
Grynne i snøen
Føre noko til botnen eller grunnen; trykkje ned; grave ned