wordify
bokmålsordboka
gris
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk grease, fra fransk graisse ‘fett’
Smørefett
gris
SUBSTANTIV
Norrønt gríss
Husdyr i svinefamilien, tamsvin, Sus scropha domesticus
Hyle som en stukket gris
Slakte gris
Ikke ligne grisen
I overført betydning: ikke ligne noen ting, uhørt
Urenslig, svinsk eller slurvet person
Din gris!
Uanstendig, umoralsk person
Mannsgris
En gammel gris
I biljard: uberegnet heldig ball
En heldig gris (også: en heldig person ; jamfør heldiggris)
Kortspill for barn
grisaille
SUBSTANTIV
Fransk av gris ‘grå’
Maleri eller tegning i gråfarger
griseavl
SUBSTANTIV
Oppdrett av griser
nynorskordboka
gris
SUBSTANTIV
Frå tysk
Avfall frå kornmaling
gris
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk grease, frå fransk
smurning
gris
SUBSTANTIV
Norrønt gríss
(hus)dyr av rase av svinefamilien; tamsvin
Halde gris
Slakte grisen til jul
Hyle som ein stukken gris
Feit som ein gris
Dette liknar ikkje grisen (liknar ingenting, er dårleg el. meiningslaust)
Om kjøtet brukt til mat:
Gris har stige i pris
Ureinsleg, slurven person
Ikkje søl slik, din gris!
Svinsk person
Ein gammal gris
fyr
Ein heldig gris
Slags kortspel
gris
ADJEKTIV
Av grisen
grisen, grissen