wordify
bokmålsordboka
glinse
VERB
Fra lavtysk; beslektet med glans
Reflektere skinn (fra en blank eller fet overflate)
Glinse av fett
Ansiktet glinset av svette
nynorskordboka
glinse
VERB
Frå lågtysk; samanheng med gline og glans
Reflektere skin (frå blank, feit overflate); lyse, skine (feitt)
Det glinsar i gullet
Det innsmurde ansiktet glinsa i sola
Vere så feit at det glinsar