wordify
bokmålsordboka
gesims
SUBSTANTIV
Fra tysk
Framspringende kant øverst på en utvendig veggflate
Smal hylle
kant, list på møbel
gesimshøyde, gesimshøgde
SUBSTANTIV
En bygnings høyde målt fra bakken til skjæringspunktet mellom vegg og tak
nynorskordboka
gesims
SUBSTANTIV
Frå tysk; samanheng med sims
Framstikkande kant øvst på ei utvendig veggflate
Smal hylle
kant, list på møbel
gesimshøgd, gesimshøgde
SUBSTANTIV
Høgda til ein bygning målt frå bakken til skjeringspunktet mellom vegg og tak