bokmålsordboka
gast
SUBSTANTIV
Fra lavtysk ‘ånd, gjenferd’, norrønt gastr; samme opprinnelse som gjest
gast
SUBSTANTIV
Fra lavtysk eller nederlandsk; samme opprinnelse som gjest
Sjømann, matros; marinesoldat
nynorskordboka
gasten
ADJEKTIV
gast
SUBSTANTIV
Frå lågtysk eller nederlandsk; same opphav som gjest
Sjømann, matros; marinesoldat
gast
SUBSTANTIV
Frå lågtysk ‘ånd, gjenferd’, norrønt gastr; same opphav som gjest