wordify
bokmålsordboka
gall, galle
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra latin
Misvekst på plantedel forårsaket av snyltere
galla
SUBSTANTIV
Kanskje fra arabisk ghaliz ‘grov, vill’
(person av en) hamittisk folkegruppe i Øst-Afrika (Etiopia og Kenya) som snakker kusjittisk
galla
SUBSTANTIV
Gj fr.; fra sp.; besl med galant
Høytidelig fest
Grand galla
Den mest formelle kleskode ved invitasjon til fest
Antrekk galla
Den fineste festdrakten, til bruk på galla
For å være kledd i galla gjelder det å finne fram den flotteste, lange festkjolen
nynorskordboka
gall, galle
SUBSTANTIV
Norr. gall; smh med gul
Gulgrøn, bitter meltingsvæske som blir utskild frå levra
I overf: bitre kjensler
Han auste ut bitterheit og gall
Spy gall
Tømme or seg allslags vondord
Eiter og galle
Vondlyndt tale eller åtferd
sinne, beiskleik
Spy ut eiter og galle som har bygd seg opp over lang tid
Ein kommentar full av eiter og galle
gall, galle
SUBSTANTIV
Gj ty.; frå lat.
Knuteforma misvekst på plantedel valda av snyltarar
gall
SUBSTANTIV
Norr. gall; smh med gul
Gulgrøn, bitter meltingsvæske som blir utskild frå levra; galle
Spy gall
Tømme or seg allslags vondord
galla
SUBSTANTIV
Kanskje frå arabisk ‘vill’
Medlem av folkegruppe i Aust-Afrika (Etiopia og Kenya) som taler eit kusjittisk språk