bokmålsordboka
forhånd, forhand, førehand
SUBSTANTIV
Av for-
nynorskordboka
førehand
SUBSTANTIV
Av for-
Posisjon langt framme
Vere i førehanda
På førehand
I førevegen
Føreåt, tidlegare
Skrive kontrakt på førehand
Eg fekk ingen informasjon på førehand
førehandsdom
SUBSTANTIV
Dom som ein gjer før ein kjenner ei sak skikkeleg eller før det er felt ein rettsdom i saka
Som journalist var ho oppteken av å unngå å felle førehandsdomar
førehandssal
SUBSTANTIV
Sal, særleg av billettar, ei tid før sjølve framsyninga, arrangementet, lanseringa av produktet eller liknande
Førehandssal av billettar
førehandslagring
SUBSTANTIV
Lagring av noko i god tid før eventuell bruk, til dømes av krigsmateriell i fredstid