bokmålsordboka
fullbyrde
VERB
Fra lavtysk sisteleddet; beslektet med bære
Fullføre, sette i verk, eksekvere
Fullbyrde dommen, straffen
Som adjektiv i perfektum partisipp:
Fullbyrdet voldtekt
nynorskordboka
fullbyrde
VERB
Frå lågtysk; sisteleddet samanheng med bere
Utføre, fullføre, setje i verk
Fullbyrde dommen, straffa