bokmålsordboka
fravike
VERB
Vike fra, unnlate å følge
Fravike prinsippene sine
Fravike praksis
nynorskordboka
fråvik
SUBSTANTIV
fråvike
VERB
Vike av frå, ikkje rette seg etter
fråvikande
ADJEKTIV
Som vik av; avvikande
Ha eit fråvikande syn
Som ein kan vike av frå
Regelen er fråvikande
fråvikeleg
ADJEKTIV
Fråvikande (1–2)