wordify
bokmålsordboka
frynse
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk vrense, fra gammelfransk, av middelalderlatin; trolig beslektet med fiber
Hengende kanttråd eller trådløkke til pynt på tekstiler, skinn og lignende
Duk med frynser
Sjal med frynser
Løs tråd, tjafs, trevl
Frynsene henger fra jakka hans
frynse
VERB
Lage frynser
Frynse opp en duk
frynsegode
SUBSTANTIV
Etter engelsk fringe benefit(s); jamfør gode
Fordel som en arbeidstaker har i tillegg til vanlig lønn; tilleggsgode, ekstragode
frynsete, frynset
ADJEKTIV
Med frynser; opptrevlet, tjafsete
En frynsete skjorte
medtatt
Frynsete nerver
tvilsom
Frynsete moral
Et frynsete rykte
Frynsete i kanten
Moralsk tvilsom, ikke helt hederlig
nynorskordboka
frynse
SUBSTANTIV
Gjennom lågtysk vrense, frå gammalfransk, av mellomalderlatin; truleg samanheng med fiber
Hengande kanttråd eller lykkje(r) til pynt på klede, duk og liknande
Sjal med frynser
Klippe frynser på papiret
Lause trådar, tjafs, trevl
Frynsene heng frå trøya
frynse
VERB
Lage frynser (på)
frynsegode
SUBSTANTIV
Etter engelsk fringe benefits; jamfør gode
Føremon som ein arbeidstakar har i tillegg til vanleg løn; ekstragode
frynsete
ADJEKTIV
Med frynser; opptrevla, tjafsete
Ein frynsete duk
Ei frynsete jakke
sliten
Ha frynsete nervar
tvilsam, ikkje bra
Frynsete moral
Ha eit frynsete rykte
Frynsete i kanten
Moralsk tvilsam, ikkje heilt heiderleg