wordify
bokmålsordboka
frikativ
SUBSTANTIV
Av latin fricare ‘gni’; av frikativ jamfør friksjon
Språklyd som uttales ved at luftstrømmen passerer en innsnevring i munnhulen og lager en vislelyd
‘s’ og ‘f’ er frikativer
frikativ
ADJEKTIV
Av latin fricare ‘gni’
Om språklyd: som uttales ved at luftstrømmen passerer en innsnevring i munnhulen og lager en vislelyd; jamfør frikativ
nynorskordboka
frikativ
SUBSTANTIV
Av latin fricare ‘gni’; av frikativ jamfør friksjon
Språklyd som blir laga av luftstraum i ein trong passasje i munnhola
‘s’ og ‘f’ er frikativar
frikativ
ADJEKTIV
Av latin fricare ‘gni’
Om språklyd: som blir laga av luftstraum i ein trong passasje i munnhola; jamfør frikativ
Frikativ lyd