bokmålsordboka
forulykke
VERB
Fra tysk; av for-
Miste livet i ulykke; omkomme
Færre forulykker i skred
Tankeren forulykket
nynorskordboka
forulykka, forulukka
ADJEKTIV
Som er hardt skadd eller øydelagd; som er omkome
Eit forulykka småfly
Den forulykka båtføraren vart kjørt til sjukehuset
Brukt som substantiv:
Dei forulykka vart bringa til land
forulykke, forulukke
VERB
Frå tysk; av for-
Miste livet i ulykke; omkome
Færre forulykkar i trafikken
Flyet forulykka