wordify
bokmålsordboka
fornuftig
ADJEKTIV
Med fornuft; som det er fornuft i; klok, hensiktsmessig, vettig
Et fornuftig forslag
Det var fornuftig av deg
Jeg fikk ikke ett fornuftig ord ut av henne
En fornuftig framgangsmåte
De fant det fornuftigst å fordufte
nynorskordboka
fornuftig
ADJEKTIV
Som har fornuft; som det er fornuft i; klok, føremålstenleg, formålstenleg
Fornuftige menneske
Kjøpe berre fornuftige gåver
Eg fekk ikkje eit fornuftig ord ut av han
Det var ei fornuftig løysing
Dei fant det fornuftigast å avslutte