wordify
bokmålsordboka
fornemme
VERB
Fra lavtysk, jamfør tysk vornemen ‘gripe, oppfatte’; av for-
Bli klar over noe som ikke framgår tydelig; ense
Fornemme stemningen
Fornemme at noe er galt
Fornemme en uro
fornemmelse
SUBSTANTIV
Noe en fornemmer; sanseinntrykk, anelse
Ha en fornemmelse av noe
Uklare fornemmelser
En sterk fornemmelse av å være til stede
En fornemmelse av ubehag
Ha fine fornemmelser
Være prippen eller fisefin
En film for folk som har fine fornemmelser
fornem
ADJEKTIV
Fra tysk ‘som bør tas før andre’; av for-
Som har stor betydning og anseelse; betydningsfull, verdifull
En av de fornemste forfatterne i landet
Av høy byrd; aristokratisk
En fornem familie
Som har et luksuriøst eller stilfullt preg; fjong
Et fornemt strøk i byen
En fornem restaturant
Som har en forfinet framtoning; tilgjort, overlegen
Ha fornemme vaner
En fornem gjest
nynorskordboka
fornem
ADJEKTIV
Frå tysk ‘som bør takast før andre’; av for-
Som speler ei viktig rolle og har stor vyrdnad; viktig, verdfull
Ein av dei fornemste forfattarane i landet
Gjæv i rang eller byrd; aristokratisk
Ein fornem familie
Som har eit luksuriøst eller stilfullt preg
Eit fornemt strok i byen
Eit fornemt hotell
Som har ei forfina framtoning; tilgjord, overlegen
Ha fornemme vanar
Ein fornem gjest