wordify
bokmålsordboka
forlovet, forlova
ADJEKTIV
Som har forlove seg; jamfør forlove
Være forlovet
Et forlovet par
forlove
VERB
Fra lavtysk ‘love høytidelig’; av for-
nynorskordboka
forlova
ADJEKTIV
Som har forlove seg; trulova
Vere forlova
Eit forlova par
Brukt som substantiv
Dei forlova
forlovar
SUBSTANTIV
Av forlove
Person som går god for at alle vilkår er oppfylte slik at eit giftarmål kan kome i stand; trulovar
Forlovaren til brudgommen
Vere forlovar i bryllaupet
Juridisk kausjonist i gjeldsspørsmål
forlove
VERB
Frå lågtysk ‘love høgtidleg’; av for-
forlove
VERB
Same opphav som forlove