wordify
bokmålsordboka
forgjeves
ADJEKTIV
Fra lavtysk ‘gitt som gave’
Til ingen nytte; resultatløs
Et forgjeves forsøk
Det var helt forgjeves
Alle våre anstrengelser har vært forgjeves
Brukt som adverb
Han har ikke levd forgjeves
nynorskordboka
forgje, forgjeve, forgi
VERB
Frå l.ty.
Gje (ein) for mykje (mat) så ein blir lei el tek skade
Forgje seg på
Love dyrt og heilagt
forgifte
forgjeves
ADJEKTIV
Frå lågtysk ‘gjeven som gåve’
Til ingen nytte; fåfengd
Eit forgjeves forsøk
Alt strevet var forgjeves
Brukt som adverb
Dei protesterte forgjeves
forgjeven
ADJEKTIV
oppsett, lysten; forgitt
Han er forgjeven etter kaffi
Dei er forgjevne på god mat