wordify
bokmålsordboka
forgi
VERB
Fra lavtysk
Gi en så mye av noe at en blir lei av det
Bli helt forgitt med noe
nynorskordboka
forgitt
ADJEKTIV
oppsett, lysten; forgjeven
Bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
Eit forgitt barn
Dei forgitte barna
Bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
Ho er forgitt etter godteri
Barna er forgitt etter godteri
forgje, forgjeve, forgi
VERB
Frå l.ty.
Gje (ein) for mykje (mat) så ein blir lei el tek skade
Forgje seg på
Love dyrt og heilagt
forgifte