wordify
bokmålsordboka
fordra
VERB
Fra lavtysk; av for-
Holde ut; tåle, like
Jeg kan ikke fordra henne
Hun fordrar ikke trekkspillmusikk
nynorskordboka
fordrar
SUBSTANTIV
Person som fordre i gruve
fordra, fordrage
VERB
Frå lågtysk; av for-
Halde ut, tole, like
Eg kan ikkje fordra han
fordre
VERB
Frå lågtysk med tyding ‘føre fram’
Transportere (malm eller gods) i eller ved gruve
krevje
Planta fordrar lite stell