wordify
bokmålsordboka
folkevandring
SUBSTANTIV
Det at store deler av et folk flytter til et annet land eller landområde
De germanske folkevandringene
Strøm av mange mennesker
Det var rene folkevandringen opp til Holmenkollen
folkevandringstid
SUBSTANTIV
I bestemt form entall: tidlig periode i europeisk middelalder, rundt 300–600 e.Kr.
nynorskordboka
folkevand
ADJEKTIV
vand med å omgåast folk; folkevan
folkevand
ADJEKTIV
Nøye på kven ein omgåst
folkevandring
SUBSTANTIV
Det at store delar av eit folk flyttar til eit anna land eller landområde
Dei germanske folkevandringane
Tilstrøyming av folk
Folkevandringa til hopprennet
folkevandringstid
SUBSTANTIV
I bunden form eintal: tidleg periode i europeisk mellomalder, om lag 300–600 e.Kr.