wordify
bokmålsordboka
fløyel
SUBSTANTIV
Fra lavtysk; beslektet med flor og velur
Tøy av silke, bomull eller lignende med kort, tykk lo på den ene siden
Myk som fløyel
En kjole av fløyel
fløyelsblomst
SUBSTANTIV
Ettårig plante med gule og brune fløyelsaktige blomster av slekta Tagetes i kurvplantefamilie
fløyelsbukse
SUBSTANTIV
Bukse av fløyel
fløyelsgrøt, fløyelsgraut
SUBSTANTIV
smørgrøt
nynorskordboka
fløyel
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; samanheng med flor og velur
Tøy av silke, bomull eller liknande med kort, tjukk lo på eine sida
Ei kjole av fløyel
Mjuk som fløyel
fløyelsblom
SUBSTANTIV
Eittårig plante med fløyelsliknande, gule og brune blomstrar av slekta Tagetes i korgplantefamilie
jonsokblom
fløyelsbukse
SUBSTANTIV
Bukse av fløyel
fløyelsgraut
SUBSTANTIV
smørgraut