bokmålsordboka
fisk
SUBSTANTIV
Norrønt fiskr
Virveldyr som lever i vann og puster med gjeller
Få mye fisk
Sette ut fisk i en dam
Fisken biter ikke
Fast i fisken
Spenstig, stø
Jeg trener for å bli fast i fisken
Som ikke gir etter for press
Være fast i fisken når det gjelder de beslutningene som blir tatt
Frisk som en fisk
Helt frisk
Verken fugl eller fisk
Verken det ene eller det andre
Kald fisk
Hard og hensynsløs person
Løs i fisken
Ha slappe, veike muskler, jamfør fast
Ta for god fisk
Godta, tro på
Trives som fisken i vannet
Være i sitt rette element
Ha det bra
Falle i fisk
Mislykkes
Matvare av fisk
Kokt fisk
Ha fisk til middag
kjøtt av fisk
ørreten er rød i fisken
I astrologi: person som er født i stjernetegnet Fiskene (mellom den 19. februar og 20. mars)
Han er fisk
fisk
SUBSTANTIV
Av fransk ficher ‘feste’
Forsterkning rundt luker og lignende på båtdekk
Krok til å heise anker med
fiskal
SUBSTANTIV
Av fiskal
Om eldre forhold: embetsmann som stelte med statskassa eller påtalte lovbrudd
fiskaltoll
SUBSTANTIV
Toll for å skaffe staten inntekter; til forskjell fra vernetoll
nynorskordboka
fisk
SUBSTANTIV
Norrønt fiskr
Virveldyr som lever i vatn og pustar med gjeller
Få mykje fisk
Haiane høyrer til fiskane
Fast i fisken
Spenstig, stø
Bilen er stramt sett opp og fast i fisken
Som ikkje gjev etter for press
Han må vere tydeleg på kva han vil, vere fast i fisken
Korkje fugl eller fisk
Korkje det eine eller det andre
Kald fisk
Hard og omsynslaus person
Trivast som fisken i vatnet
Vere i sitt rette element
Ha det bra
Frisk som ein fisk
Heilt frisk
Falle i fisk
Mislykkast
Ta for god fisk
Godta som godt nok
Laus i fisken
Veik, slapp
Matvare av fisk
Kokt fisk
Ha fisk til middag
Auren er raud i fisken
I astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Fiskane (mellom den 19. februar og 20. mars)
Ho er fisk
fisk
SUBSTANTIV
Av fransk ficher ‘feste’
Forsterking kring luker og liknande på båtdekk
Krok til å heise anker med
fiskal
SUBSTANTIV
Av fiskal
Om eldre forhold: embetsmann som stelte med statskassa eller påtalte brotsverk
fiskaltoll
SUBSTANTIV
Toll pålagd for å skaffe staten inntekter; til skilnad frå vernetoll