wordify
bokmålsordboka
fait, fight
SUBSTANTIV
Av engelsk fight
Hard, intens kamp
Det var hard fait om førsteplassen
fait accompli
SUBSTANTIV
Av fransk fait ‘faktum’ og accomplir ‘fullbyrde’
Avgjort sak; kjensgjerning
Stå overfor et fait accompli
faiter, fighter
SUBSTANTIV
Idrettsdeltaker som kjemper godt; kampvillig person
Være kjent som en faiter
faitervilje, fightervilje
SUBSTANTIV
Vilje til å kjempe
nynorskordboka
fait, fight
SUBSTANTIV
Av engelsk fight
Intens kamp; hardt oppgjer
Det var hard fait om førsteplassen
fait accompli
SUBSTANTIV
Av fransk fait ‘faktum’ og accomplir ‘fullbyrde’
Avgjord sak; kjensgjerning
Stå framfor eit fait accompli
faitar, fighter
SUBSTANTIV
Person som kjempar godt
Han er kjend for å vere ein faitar
faitareigenskap, fightereigenskap
SUBSTANTIV