wordify
bokmålsordboka
eufori
SUBSTANTIV
Fra gresk ‘velvære’
Velvære framkalt av stimuli; sterk lykkefølelse
Euforien var framkalt av et narkotisk stoff
Han vekslet mellom eufori og svartsinn
euforisere
VERB
Gjøre euforisk
Musikken er laget for å euforisere publikum
euforiserende
ADJEKTIV
Som gir en følelse av eufori beruse
Euforiserende stoffer
euforisk
ADJEKTIV
Som er preget av eufori
Stemningen etter seieren var nærmest euforisk
nynorskordboka
eufori
SUBSTANTIV
Frå gresk ‘velvære’
Velvære framkalla av stimuli; sterk lykkekjensle
Det narkotiske stoffet kan framkalle eufori
Ho gjekk raskt frå eufori til svartsinn
euforisere
VERB
Gjere euforisk
Musikken er laga for å euforisere publikum
euforisk
ADJEKTIV
Som er prega av eufori
Stemninga etter sigeren var nærmast euforisk
euforiserande
ADJEKTIV
Som gjev ei kjensle av eufori
Euforiserande stoff