bokmålsordboka
elevere
VERB
Latin elevare ‘løfte opp’
Heve, løfte (til høyere nivå)
Høydeinnstille tunge skytevåpen
elevert
ADJEKTIV
høytliggende, kultivert
En elevert samtale, smak
elev
SUBSTANTIV
Av fransk élever ‘oppdra’
Person som får undervisning
Antall elever i grunnskolen går ned
Lærere og elever
En pliktoppfyllende elev
Han var en elev av Gaudi
nynorskordboka
elevêr, elever, elvêr, elver
SUBSTANTIV
Uroleg vêr der det ofte kjem bye; byevêr
elevere
VERB
Latin elevare ‘lyfte’
Heve, lyfte (til eit høgare nivå)
elevert
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av elevere
Som ligg på eit høgt nivå; kultivert
Ei elevert samtale
Ha ein elevert smak(ssans)