wordify
bokmålsordboka
eksklusiv
ADJEKTIV
Fra middelalderlatin opprinnelig ‘som andre er utelukket fra’
Som er forbeholdt noen utvalgte
Et eksklusivt tilbud
Et eksklusivt intervju
Sitte på eksklusiv informasjon om selskapet
Et eksklusivt forhåndssalg for medlemmene av klubben
Som er av spesielt høy kvalitet; fornem, luksuriøs
Drikke eksklusiv kaffe
Bo i et eksklusivt villastrøk
eksklusiv, eksklusive
ADVERB
Fra middelalderlatin; adverb av eksklusiv
Ikke medregnet, utenom; til forskjell fra inklusiv
Produktet veier 2,3 kg eksklusiv emballasje
eksklusivitet
SUBSTANTIV
Av fransk exclusivité, eller tysk Exklusivität
Det å være forbeholdt noen utvalgte; jamfør eksklusiv
Bort med eksklusivitet og forskjellsbehandling!
Tv-kanalen fikk full eksklusivitet på arrangementet
Det å være av uvanlig høy kvalitet; jamfør eksklusiv
Et symbol på eksklusivitet og klasse
nynorskordboka
eksklusiv
ADJEKTIV
Frå mellomalderlatin opphavleg ‘som andre er utestengde frå’
Som berre er for få utvalde
Få eit eksklusivt intervju
Ein eksklusiv klubb for utvalde musikarar
Få eksklusiv tilgang til materialet
Som er av spesielt høg kvalitet; fornem, luksuriøs
Eit eksklusivt hotell
Eksklusive restaurantar
eksklusiv, eksklusive
ADVERB
Frå mellomalderlatin; adverb av eksklusiv
Ikkje medrekna, unntatt; til skilnad frå inklusiv
Prisen er kr 200 eksklusiv moms
eksklusivitet
SUBSTANTIV
Av fransk exclusivité eller tysk Exklusivität
Det å vere for berre få utvalde; jamfør eksklusiv
Inngå ein avtale om eksklusivitet
Oppheve kravet om eksklusivitet
Det å vere av uvanleg høg kvalitet; jamfør eksklusiv
Ein bil som legg vekt på fart og eksklusivitet
Senteret er oppteke av eksklusivitet og luksus i valet av butikkar