bokmålsordboka
egenbetaling, eigenbetaling
SUBSTANTIV
Det at en person selv må betale en del av en utgift
De ønsker å kutte i egenbetaling av velferdstjenester
Fastsette en egenbetaling for hjemmehjelp
egenaktivitet, eigenaktivitet
SUBSTANTIV
Aktivitet som en selv setter i gang og driver med
Legge vekt på elevenes egenaktivitet
egenandel, eigenandel
SUBSTANTIV
andel av utgift eller utlegg en selv må betale, mens hoveddelen blir betalt av det offentlige, av forsikringsselskap eller lignende
Egenandel på helsetjenester
økte egenandeler på medisiner
Betale en egenandel for fri rettshjelp
Egenandel på innbruddsforsikring
egenart, eigenart
SUBSTANTIV
Karakteristisk preg; særpreg
Byggverkets egenart
Vår nasjonale egenart
nynorskordboka
eige
SUBSTANTIV
Norrønt eiga femininum; av eige
Det å eige; råderett
Ta noko i sitt eige
I privat eige
Noko som ein eig; eigedom, formue, midel
Føre opp inntekt og eige
Få til odel og eige
Få som eigedom
Få ein vandrepokal til odel og eige
eige
VERB
Norrønt eiga; samanheng med eigen
Ha i eige
Eige gods og gull
Han selde alt han åtte
Ikkje eige nåla i veggen
Ikkje eige noko
Vere utfattig
Ikkje eige skam i livet
Ikkje ha skamkjensle for noko
Ha tilgjengeleg
Eg eig ikkje matbiten i huset
eigedel
SUBSTANTIV
Av eige
Ting som ein eig; eignelut
Personlege eigedelar
eigedom
SUBSTANTIV
Frå lågtysk, jamfør norrønt eign femininum
Eige eigedel
Dette er all min eigedom
Jordstykke, ofte med hus, som ein eig
Ein gild eigedom
Tillate ferdsel på eigedomen
Fast eigedom
Jord, hus og liknande
Til skilnad frå lausøyre
Overta ein fast eigedom