bokmålsordboka
ego
SUBSTANTIV
Fra latin ‘jeg’
Bevissthet om egen personlighet og verdi; jeg; jamfør alter ego
En person med stort ego
Positiv respons gjør godt for egoet
ego
ADJEKTIV
Ikke vær så ego!
Hun er veldig lite ego
Fotballspillere har blitt mer ego
egoisme
SUBSTANTIV
Fra fransk; jamfør -isme
Det å være egoistisk; egenkjærlighet
Verdikampen mot egoisme
egoist
SUBSTANTIV
Fra fransk
egoistisk person
En stor egoist
nynorskordboka
ego
SUBSTANTIV
Frå latin ‘eg’
Medvit om eigen personlegdom og verdi; eg; jamfør alter ego
Ho har store ambisjonar og eit enormt ego
Medium som dyrkar egoet
ego
ADJEKTIV
Ikkje ver så ego!
Unge menn er mest ego i trafikken
egoisme
SUBSTANTIV
Frå fransk; jamfør -isme
Det å vere egoistisk; eigenkjærleik
Egoismen hindrar samarbeidet
egoist
SUBSTANTIV
Frå fransk
egoistisk person
Ein reindyrka egoist