wordify
bokmålsordboka
døl
SUBSTANTIV
Norrønt dǿll, av dal
Person fra en dal; døling
En døl fra Gudbrandsdalen
Utflytta døler
dølefe, dølafe
SUBSTANTIV
Eldre norsk rase av storfe
dølehest, dølahest
SUBSTANTIV
Brun eller svart grovbygd og arbeidsvillig hest av en østlandsk hesterase
nynorskordboka
døl
SUBSTANTIV
Norrønt dǿll; av dal
Person frå ein dal; døling
Ein døl frå Setesdalen
Utflytta dølar
døl
SUBSTANTIV
Norrønt dǿl; av dal
Liten dal, deld
dølafe, dølefe
SUBSTANTIV
Eldre norsk rase av storfe
dølahest, dølehest
SUBSTANTIV
Brun eller svart grovbygd og arbeidsvillig hest av ein austlandsk hesterase