wordify
bokmålsordboka
doyen
SUBSTANTIV
Fra fransk; samme opprinnelse som dekan
Den fremste eller eldste, særlig i et diplomatkorps
Gå til ordforklaring for "doyen"
nynorskordboka
doyen
SUBSTANTIV
Frå fransk; same opphav som dekan
Den fremste eller eldste, særleg i eit diplomatkorps