bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra latin; samme opprinnelse som dekanus
Leder for et fakultet på universitet eller høyskole; dekanus
I katolsk eller anglikansk tradisjon: leder for et område, domkapittel, kardinalkollegium eller lignende; dekanus
Dekan for kardinalkollegiet
SUBSTANTIV
Ledelsen av et fakultet på universitet eller høyskole
Dekanatet støttet forslaget
Embete eller stilling som dekan; jamfør professorat
SUBSTANTIV
Fra latin ‘fører for ti soldater’
Leder for et fakultet på universitet eller høgskole; dekan
I katolsk eller anglikansk tradisjon: leder for et område, domkapittel, kardinalkollegium eller lignende; dekan
Dekanus for kardinalkollegiet
dekantering
SUBSTANTIV
Det å helle væske fra ett kar til et annet for å skille ut bunnfall; jamfør dekantere
Dekantering av vin
nynorskordboka
dekan
SUBSTANTIV
Frå latin; same opphav som dekanus
Leiar for eit fakultet på universitet eller høgskule; dekanus
I katolsk eller anglikansk tradisjon: leiar for eit område, domkapittel, kardinalkollegium eller liknande; dekanus
dekanus
SUBSTANTIV
Frå latin ‘leiar for ti soldatar’
Leiar for eit fakultet på universitet eller høgskule; dekan
I katolsk eller anglikansk tradisjon: leiar for eit område, domkapittel, kardinalkollegium eller liknande; dekan
dekantering
SUBSTANTIV
Det å helle væske frå eitt kar til eit anna for å skilje ut botnfall; jamfør dekantere
Dekantering av vin
dekanat
SUBSTANTIV
Leiinga av eit fakultet på universitet eller høgskule
Dekanatet ved Det teologiske fakultetet
Vere ein del av dekanatet
Embete eller stilling som dekan jamfør professorat