bokmålsordboka
ADJEKTIV
Fra latin; av distingvere
Klar og tydelig
Distinkt uttale
Ha en distinkt gitarstemme
ADJEKTIV
Karakteristisk og markant
En distinktiv smak av mynte
Han hadde en distinktiv humor
For å kunne registreres må et varemerke være distinktivt
I språkvitenskap: betydningsskillende
Fonologiske trekk kan være distinktive
Norsk har bare tre distinktive vertikale tungestillinger
nynorskordboka
distinkt
ADJEKTIV
Frå latin; av distingvere
Klar og tydeleg
Distinkt uttale
Mangle distinkte mål for utviklinga
Sterk og distinkt vokal
distinktiv
ADJEKTIV
Karakteristisk og markant
Distinktive merke på høgre øyre
Ein felles og distinktiv kulturell identitet
Eit sterkt og distinktivt varemerke
I språkvitskap: tydingsskiljande
Vi kan analysere fonem i distinktive drag
Italiensk er eit eksempel på eit språk med distinktiv konsonantlengd