bokmålsordboka
distanselangrenn
SUBSTANTIV
Konkurranseform av langrenn der en konkurrerer i en standardisert distanse; distanserenn; til forskjell fra turrenn
Hevde seg i klassisk distanselangrenn
Han bør gå for vanlig distanselangrenn og ikke sprint
nynorskordboka
distanselangrenn
SUBSTANTIV
Konkurranseform av langrenn der ein konkurrerer i ein standardisert distanse; distanserenn; til skilnad frå turrenn
Han bør gå for vanleg distanselangrenn og ikkje sprint