deksel | Wordify

bokmålsordboka

SUBSTANTIV

Fra lavtysk; av dekke

Beskyttende lokk eller hette; noe som dekker åpningen til en gjenstand

Dekselet på en mobiltelefon

Utskiftbart deksel

nynorskordboka

deksel

SUBSTANTIV

Frå lågtysk; av dekkje

Verjande lok eller lokk; noko som dekkjer opninga til ein gjenstand

Dekselet på maskina

Ein stikkontakt med deksel