wordify
bokmålsordboka
cymbal, cymbel, symbal, symbel
SUBSTANTIV
Gjennom latin, fra gresk kymbalon
Slagverkinstrument med en eller flere metallplater som en slår på eller mot hverandre; bekken
Middelaldersk klokkespill
hakkebrett med klaviatur
Orgelstemme med høye overtone
Gå til ordforklaring for "cymbal"
nynorskordboka
cymbal, cymbel, symbal, symbel
SUBSTANTIV
Gjennom latin, frå gresk kymbalon
Slagverkinstrument med ei eller fleire metallplater som ein slår på eller mot kvarandre; bekken
Mellomaldersk klokkespel
hakkebrett med klaviatur
Orgelrøyst med høge overtone