wordify
bokmålsordboka
bygsler
SUBSTANTIV
Person som leier jord på bygsel
bygsel
SUBSTANTIV
Av mellomnorsk bygsla, norrønt byggja ‘bygsle bort’
Det å leie bort jord
Sitte på bygsel
Ha en gård på bygsel
Sum som en betaler for å leie jord
Rett til å bygsle bort
Ha bygsel over en gård
Gå til ordforklaring for "bygsel"
bygsle
VERB
Leie (gård, jord) på bygsel
Bygsle seg jord
Leie ut (gård, jord) på bygsel
feste
Bygsle en hyttetomt
Gå til ordforklaring for "bygsle"
nynorskordboka
bygselrett, bygslerett
SUBSTANTIV
Jamfør rett
Førsterett til å bygsle ein gard eller rett til å bygsle bort ein gard
Samnamn på rettsreglar om bygsel
bygsel
SUBSTANTIV
Mellomnorsk bygsla
Det å leige bort jord
Sitje på bygsel
Ha ein gard i bygsel
Sum som ein betaler for å leige jord
Rett til å bygsle bort
Ha bygsel over ein gard