bokmålsordboka
VERB
Stenge inne (i et bur); sette i fengsel
Bure hønene inne
Bli buret inn på livstid
VERB
Lydord
Gi fra seg en sterk og grov lyd; belje; raute
Bure som en stut
Elva burer
borettslag, burettslag
SUBSTANTIV
andelslag som har som formål å skaffe andelshaverne bolig; jamfør boligbyggelag
SUBSTANTIV
Av bo
Person som driver med bureising
nynorskordboka
bure
VERB
Lydord
Gje frå seg seg ein sterk og grov lyd; belje; raute
Oksen bura og brølte
Vinden burar høgt
bure
VERB
Stengje inne (i eit bur); setje i fengsel
Bure hønene inne
Bli bura inn for fyll og bråk
bureisar
SUBSTANTIV
Av bu
Person som driv med bureising
bureising
SUBSTANTIV
Det å rydde og byggje nytt sjølvstendig bruk på mark som før var udyrka